Choroby układu pokarmowego mogą być ostre lub przewlekłe i mieć różne podłoże. Czasem jest to niewłaściwe odżywianie, innym razem stresujący tryb życia, a czasem po prostu są uwarunkowane genetycznie. Sprzyja im tłusta, niezdrowa dieta, brak ruchu, nadwaga lub otyłość.
Autor zdjęcia: Sxc.hu
Poniżej przedstawiamy najczęstsze choroby układu pokarmowego, na które w pewien sposób pracujemy sami. Zmiana nawyków na lepsze będzie najlepszą profilaktyką, a tym, którzy już chorują, pomoże szybciej wrócić do zdrowia.
Choroba wrzodowa żołądka
Jedną z najczęściej występujących dolegliwości ze strony układu pokarmowego jest choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy. Warto zacząć diagnozę w tym kierunku, gdy regularnie pojawiają się bóle, szczególnie w nocy i nad ranem, gdy jesteśmy na czczo. Żołądek produkuje kwas solny, który jest niezbędny do trawienia pokarmów. Jeśli jednak nie ma nic do strawienia, kwas zaczyna uszkadzać błonę śluzową żołądka. Podobnie jest w przypadku dwunastnicy, jednak w tym przypadku
ból pojawia się godzinę po posiłku.
Wrzody dają o sobie znać sezonowo – najsilniejsze dolegliwości pojawiają się wiosną i jesienią. Im bardziej rozległe uszkodzenia śluzówki żołądka, tym większe dolegliwości. Choroba może stać się naprawdę niebezpieczna, gdy wrzód przebije się przez ścianę żołądka lub duże naczynie krwionośne. Jeśli pojawi się krwawienie z przewodu pokarmowego, absolutnie nie można tego lekceważyć — to stan zagrożenia życia i konieczna jest pilna interwencja lekarska.
Jeśli choroba wrzodowa dopiero daje o sobie znać, warto zmienić nawyki żywieniowe. Dieta powinna być lekka, bez tłustych, ostrych i mocno słonych pokarmów. Warto też więcej się ruszać i znaleźć czas na relaks. Wrzody to częsta choroba osób zestresowanych i zapracowanych.
Jedną z najczęściej występujących dolegliwości ze strony układu pokarmowego jest choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy. Warto zacząć diagnozę w tym kierunku, gdy regularnie pojawiają się bóle, szczególnie w nocy i nad ranem, gdy jesteśmy na czczo. Żołądek produkuje kwas solny, który jest niezbędny do trawienia pokarmów. Jeśli jednak nie ma nic do strawienia, kwas zaczyna uszkadzać błonę śluzową żołądka. Podobnie jest w przypadku dwunastnicy, jednak w tym przypadku
ból pojawia się godzinę po posiłku.
Wrzody dają o sobie znać sezonowo – najsilniejsze dolegliwości pojawiają się wiosną i jesienią. Im bardziej rozległe uszkodzenia śluzówki żołądka, tym większe dolegliwości. Choroba może stać się naprawdę niebezpieczna, gdy wrzód przebije się przez ścianę żołądka lub duże naczynie krwionośne. Jeśli pojawi się krwawienie z przewodu pokarmowego, absolutnie nie można tego lekceważyć — to stan zagrożenia życia i konieczna jest pilna interwencja lekarska.
Jeśli choroba wrzodowa dopiero daje o sobie znać, warto zmienić nawyki żywieniowe. Dieta powinna być lekka, bez tłustych, ostrych i mocno słonych pokarmów. Warto też więcej się ruszać i znaleźć czas na relaks. Wrzody to częsta choroba osób zestresowanych i zapracowanych.
Kamica żółciowa
To kolejna choroba, którą zawdzięczamy złej diecie i siedzącemu trybowi życia. Kamienie pojawiają się głównie w pęcherzyku żółciowym. Zaczynają się od niewielkich złogów, które z biegiem czasu łączą się ze sobą, tworząc kamienie. Nie zawsze są one niebezpieczne dla zdrowia. Wiele osób może przeżyć wiele lat z kamieniami w pęcherzyku żółciowym, nic o tym nie wiedząc. Jednak zdarza się, że kamień zaczyna wchodzić w przewody żółciowe, blokując przepływ żółci. Pojawia się wtedy tępy ból w prawym podbrzuszu, skurcze i wzdęcia — szczególnie po spożyciu tłustych pokarmów, wymagających do trawienia żółci. Charakterystycznym objawem jest kolka żółciowa — ostry, tępy skurcz, który promieniuje niemal na całą jamę brzuszną. Doraźnie można ją zlikwidować lekami rozkurczającymi. Jednak jest to znak, że czas na pełną diagnostykę.
Kamienie żółciowe trzeba zlikwidować, najczęściej poprzez zabieg chirurgiczny. Rozbija się je endoskopowo lub za pomocą laparoskopii wyciąga cały pęcherzyk żółciowy z kamieniami. Zabieg jest prosty, nie wymaga otwierania jamy brzusznej, a chory już po kilku dniach może wrócić do domu. Konieczna jest, oczywiście, zmiana diety i trybu życia. Skłonności do tworzenia kamieni zostają bowiem do końca życia. Jeśli nie będzie pęcherzyka, złogi i kamienie zaczną tworzyć się w drogach żółciowych — a leczenie takiej kamicy będzie dużo bardziej skomplikowane. Warto więc zapobiegać, zamiast znowu leczyć.
To kolejna choroba, którą zawdzięczamy złej diecie i siedzącemu trybowi życia. Kamienie pojawiają się głównie w pęcherzyku żółciowym. Zaczynają się od niewielkich złogów, które z biegiem czasu łączą się ze sobą, tworząc kamienie. Nie zawsze są one niebezpieczne dla zdrowia. Wiele osób może przeżyć wiele lat z kamieniami w pęcherzyku żółciowym, nic o tym nie wiedząc. Jednak zdarza się, że kamień zaczyna wchodzić w przewody żółciowe, blokując przepływ żółci. Pojawia się wtedy tępy ból w prawym podbrzuszu, skurcze i wzdęcia — szczególnie po spożyciu tłustych pokarmów, wymagających do trawienia żółci. Charakterystycznym objawem jest kolka żółciowa — ostry, tępy skurcz, który promieniuje niemal na całą jamę brzuszną. Doraźnie można ją zlikwidować lekami rozkurczającymi. Jednak jest to znak, że czas na pełną diagnostykę.
Kamienie żółciowe trzeba zlikwidować, najczęściej poprzez zabieg chirurgiczny. Rozbija się je endoskopowo lub za pomocą laparoskopii wyciąga cały pęcherzyk żółciowy z kamieniami. Zabieg jest prosty, nie wymaga otwierania jamy brzusznej, a chory już po kilku dniach może wrócić do domu. Konieczna jest, oczywiście, zmiana diety i trybu życia. Skłonności do tworzenia kamieni zostają bowiem do końca życia. Jeśli nie będzie pęcherzyka, złogi i kamienie zaczną tworzyć się w drogach żółciowych — a leczenie takiej kamicy będzie dużo bardziej skomplikowane. Warto więc zapobiegać, zamiast znowu leczyć.
Zespół jelita drażliwego
Zespół jelita drażliwego to przewlekłe i nawracające zaburzenia czynności jelit. Choruje na niego ok. 10-20 proc. osób dorosłych. Podstawowymi objawami są: bóle brzucha, uczucie wzdęcia i przelewania się w jamie brzusznej, zaparcia lub biegunki. Są to zaburzenia czynnościowe — badania jelit nie wykazują żadnych nieprawidłowości, a choroba nie powoduje ciężkich
powikłań.
Zespół jelita drażliwego to przewlekłe i nawracające zaburzenia czynności jelit. Choruje na niego ok. 10-20 proc. osób dorosłych. Podstawowymi objawami są: bóle brzucha, uczucie wzdęcia i przelewania się w jamie brzusznej, zaparcia lub biegunki. Są to zaburzenia czynnościowe — badania jelit nie wykazują żadnych nieprawidłowości, a choroba nie powoduje ciężkich
powikłań.
Bóle brzucha występują z różną częstotliwością i nasileniem. Do objawów towarzyszących przy nadwrażliwym jelicie należą też nudności, wymioty i częste odbijanie się nie tylko po posiłku. Przyczyny choroby nie są do końca poznane. Jej rozwojowi sprzyja niewłaściwe odżywianie — dieta uboga w błonnik, jedzenie ostrych, tłustych, przetworzonych potraw, nieregularne i szybkie posiłki. Na nasilenie się objawów duży wpływ mają także czynniki psychiczne, takie jak długotrwały lub silny stres, przemęczenie lub niedobór snu. abc
Choroby układu pokarmowego mogą być ostre lub przewlekłe i mieć różne podłoże. Czasem jest to niewłaściwe odżywianie, innym razem stresujący tryb życia, a czasem po prostu są uwarunkowane genetycznie. Sprzyja im tłusta, niezdrowa dieta, brak ruchu, nadwaga lub otyłość.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez