Jak nie zachorować na bąblowicę

Bąblowica jest pasożytniczą chorobą odzwierzęcą powodowaną przez larwalną postać tasiemca bąblowcowego. Zarażamy się przez bezpośredni kontakt z sierścią zarażonego psa lub przez zjedzenie niemytych owoców leśnych.
Jaja tasiemca są odporne na warunki środowiska oraz środki chemiczne. Są zdolne przetrwać długi czas w niskich temperaturach oraz ponad rok w wysuszonym kale. Zabija je temperatura powyżej 50 st. C.

Bąblowiec przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów. Symptomy zależą od zaatakowanego narządu, liczby pęcherzy oraz powikłań:
— w wątrobie: żółtaczka, pobolewanie w prawym podżebrzu
— w płucach: krwioplucie, kaszel, duszność, bóle w klatce piersiowej, świąd
— w mózgu: bóle głowy, zaburzenia psychiczne wynikające z uszkodzenia mózgu (zespół psychoorganiczny)
— w nerkach: nawracające bóle, krwiomocz, zaburzenie czynności nerek.
W diagnostyce pomocne są badania: USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny lub testy serologiczne.
Leczenie obejmuje radykalny zbieg chirurgiczny usuwający zmianę (np. resekcja części wątroby) i dwuletnią terapię lekami przeciwpasożytniczymi. Niektóre przypadki bąblowicy nie wymagają postępowania leczniczego lecz jedynie obserwacji klinicznej, obrazowej i serologicznej.

Jak zapobiegać? Regularne odrobaczać swojego psa, kota. Po powrocie z grzybobrania lub leśnej wędrówki należy dokładnie umyć ręce. Owoce leśne trzeba przed zjedzeniem umyć pod strumieniem bieżącej, ciepłej wody. Zawsze przed jedzeniem należy myć owoce i warzywa.