Chrapiesz? To może być bezdech senny

- Pacjenci z bezdechem sennym okresowo przestają oddychać, dusząc się. Powoduje to niewysypianie się i nadmierną senność w dzień. Szacuje się, że jeżeli bezdech senny występuje u kierowców to powoduje wzrost ryzyka spowodowania przez nich wypadku drogowego - mówi dr n. med. Jacek Drozdowski Szpital Mikołaja Kopernika w Gdańsku.

Jednym z najbardziej charakterystycznych symptomów obturacyjnego bezdechu sennego jest nieregularne chrapanie, zakłócane epizodami przerw w oddychaniu. Schorzenie daje o sobie znać nie tylko w nocy, rzutuje również na życie pacjentów w ciągu dnia. Najczęstsze jego objawy to:
- nadmierna senność dzienna,
- drażliwość i zmęczenie,
- sen nie przynoszący odpoczynku,
- poranne bóle głowy,
- trudności z koncentracją,
- luki w pamięci,
- nadmierna potliwość w nocy,
- impotencja,
- spadek libido,
- potrzeba oddawania moczu w nocy,
- nagłe wybudzenia ze snu często połączone z uczuciem braku powietrza,
- niespokojny, przerywany sen,
- problemy z ponownym zaśnięciem.

Ryzyko spowodowania wypadku samochodowego jest nawet siedem razy większe w przypadku osoby cierpiącej na bezdech senny.

- Jeżeli chodzi o prawo jazdy w kontekście bezdechu sennego, to dyrektywa unijna i w ślad za nią rozporządzenie naszego ministra zdrowia jest dość proste i logiczne. Każda osoba, która ubiega się o prawo jazdy, je odnawia lub ubiega się o inną kategorię powinna być także badana pod kontem bezdechu sennego. Jeżeli lekarz ma takie podejrzenie, dana osoba powinna zostać skierowana na stosowne badania. Lekarz może nie wydać zgody na prawo jazdy do czasu zrobienia badań - wyjaśnia Tomasz Zarzycki z firmy produkującej aparaty do leczenia bezdechu sennego.

OBS najczęściej dotyka mężczyzn po 40. roku życia, z nadwagą lub otyłością. W grupie ryzyka są także osoby z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2 oraz po przebytych udarach. Znacznie rzadziej schorzenie dotyka kobiet i ma ono również inny przebieg. W przeprowadzonych w 2013 roku, w Szwajcarii badaniach w grupie 2121 badanych częstotliwość występowania umiarkowanego do ciężkiego zaburzenia oddychania podczas snu (≥15 zaburzeń na godzinę) wyniosła 23,4 proc. dla kobiet i 49,7 proc. dla mężczyzn (źródło: Lancet Respir Med. 2015 Apr;3(4):310-8. doi: 10.1016/S2213-2600(15)00043-0. Epub 2015 Feb 12).

Jak diagnozować OBS?

Pierwszy etapem jest zgłoszenie się do lekarza pierwszego kontaktu i otrzymanie skierowania do poradni pulmonologicznej, następnie umówienie wizyty w poradni lub bezpośrednio na badanie polisomnograficzne (rejestrowanie i badanie czynności organizmu ludzkiego w czasie snu) w szpitalu lub w jednej z ok. 80 pracowni badań snu posiadających kontrakt z NFZ w Polsce.
Podczas diagnostyki w poradni i oddziale chorób płuc zostanie wykonana polisomnografia, a w przypadku zdiagnozowania choroby również próba leczenia i ustawienie ciśnienia terapeutycznego. W zależności od ośrodka aparat do leczenia (czyli próba terapeutyczna) zostanie pacjentowi wypożyczony na jedną/dwie noce w szpitalu lub na kilka dni do używania w domu. Po zakończonym procesie dobierania ciśnienia terapeutycznego lekarz wystawi wniosek o dofinansowanie sprzętu, a w wypisie z leczenia poda rodzaj zaleconej terapii oraz ciśnienie terapeutyczne. Lekarz może również wskazać najodpowiedniejszy aparat CPAP i maskę. Kluczowym elementem terapii jest dobór maski o wysokiej jakości, gdyż niedopasowanie, a w efekcie nieszczelność, powoduje obniżenie skuteczności lub nawet porzucenie terapii. Aparaty CPAP dla chorych ubezpieczonych są częściowo refundowane przez NFZ. Jeżeli chory ma określony stopień niepełnosprawności jako umiarkowany lub znaczny w kosztach refundacji mogą uczestniczyć ośrodki pomocy (MOPS, PCPR, PFRON).

Metody leczenia

O sposobie leczenia decyduje stopień zaawansowania objawów schorzenia. Wszyscy pacjenci z obturacyjnym bezdechem sennym otrzymują zalecenia:
• redukcji masy ciała;
• unikania przyjmowania środków nasennych i spożywania alkoholu przed snem;
• rzucenie palenia;
• wymuszania pozycji bocznej w przypadku bezdechów występujących tylko w pozycji na wznak;
• leczenia przewlekłego nieżytu błony śluzowej górnych dróg oddechowych (alergie);
• operacji korygującej drożność górnych dróg oddechowych;
• operacji bariatrycznej;
• stosowania protez powietrznych (CPAP).

W Polsce w 2014 roku badaniom polisomnograficznym w kierunku OBS poddało się 13.701 osób, z czego aż 48% (u których zdiagnozowano bezdech) nie poddało się leczeniu.

oprac. jm
Źródło: ResMed