Chory na płonicę musi wypoczywać i przyjmować dużo płynów
Autor zdjęcia: Pixabay.com
Choć jej klasyczne objawy są łatwe do rozpoznania, szkarlatyna czasem ma też mniej typowe symptomy, które łatwo przeoczyć lub pomylić np. z anginą. Wczesne rozpoznanie tej choroby i jej odpowiednie leczenie pozwolą uniknąć groźnych powikłań.
Szkarlatyna, nazywana inaczej płonicą, to ostra choroba zakaźna wywołana przez paciorkowca grupy A. Jest uznawana głównie za chorobę wieku dziecięcego, jednak zachorować na nią mogą także dorośli.
Podstawowe objawy płonicy to ból głowy, ogólne uczucie rozbicia, ból gardła, podwyższona temperatura ciała i wysypka na twarzy i ciele o czerwonym zabarwieniu. Chory ma także powiększone i pokryte białym nalotem migdałki oraz powiększone węzły chłonne. Charakterystycznym objawem choroby jest także malinowy odcień języka.
Oczywiście wszystkie te symptomy nie występują naraz, nie muszą także wystąpić w komplecie. Zwykle zaczyna się od bólu głowy i złego samopoczucia, ewentualnie też nudności i wymiotów.
Następnie występuje wysoka gorączka, zaczerwienienie i ból gardła oraz biały nalot na migdałkach i języku. Potem język zmienia kolor na wspomniany malinowy, choć ten objaw dziś nie zawsze występuje. Zwykle razem z podwyższoną temperaturą pojawia się wysypka. Jest czerwona i drobna, dlatego u dorosłych czasem jest mylona z reakcją alergiczną.
Wysypka występuje na tułowiu i kończynach, w zgięciach kolan, łokci i pachwinach. W specyficzny sposób objawia się na twarzy — obejmuje policzki i czoło, zaś nos i okolice ust nie. Sposób ustępowania wysypki także jest dość charakterystyczny – skóra się łuszczy, schodząc najpierw z twarzy, następnie z tułowia i kończyn.
Żeby właściwie rozpoznać szkarlatynę, należy zrobić wymaz z gardła na wykrycie paciorkowca z grupy A. Jak tylko choroba zostanie rozpoznana, należy rozpocząć leczenie, które polega przede wszystkim na podaniu antybiotyku przepisanego przez lekarza. Antybiotyk przyjmuje się 10-14 dni.
Jako że szkarlatyna jest chorobą zakaźną i roznosi się drogą kropelkową, chorego należy izolować, żeby nie zarażał innych. Cierpiący na płonicę musi dużo wypoczywać i przyjmować dużo płynów ze względu na wysoką gorączkę. Po przebyciu choroby wskazana jest rekonwalescencja, nie szybki powrót do pracy czy szkoły.
Najgroźniejsze są powikłania, które występują przy nieprawidłowym rozpoznaniu szkarlatyny lub nieprawidłowym jej leczeniu. Do najgorszych należy gorączka reumatyczna — dotyka ona serca i jest najczęstszą przyczyną nabytych wad serca, zwłaszcza u dzieci. Inne powikłania po płonicy to zapalenie stawów czy kłębuszkowe zapalenie nerek.
Niewłaściwie leczona szkarlatyna może zaatakować ponownie — wówczas mówimy o nawrocie choroby, który może nastąpić także przez zarażenie się drogą kropelkową od nosiciela paciorkowca z grupy A.
jm
jm
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez