Jak mogą nam zagrozić sinice?

Sinice, czyli cyjanobakterie, występują w każdym środowisku, bo są odporne na susze, bardzo wysokie temperatury i kwasowe podłoże. Jednak najdogodniejsze warunki do rozwoju stwarza ciepła woda, zanieczyszczenia i upalne lato. Pojawienie się zielonego kożucha na tafli jeziora i nieprzyjemny zapach powinny być sygnałem, aby nie wchodzić do wody, bo może być skażona.

Ryzyko wystąpienia sinic jest największe w zanieczyszczonych zbiornikach. Toksyny sinicowe to:
- hepatotoksyny, które powodują uszkodzenie komórek wątroby, rzadziej nerek;
- neurotoksyny, prowadzące do porażenia mięśni i uduszenia w skutek niewydolności oddechowej;
- dermatotoksyny, powodujące swędzenie skóry, pieczenie, obrzęk, wysypkę grudkową lub pęcherzową, rumień, pokrzywkę i zapalenie spojówek. Skutkiem skażenia może być też łagodne zatrucie pokarmowe.

Eutofizacja środowiska, czyli zbyt duża ilość azotanów i fosforanów występująca w wodach, sprzyja masowemu rozkwitowi na polskich kąpieliskach. Według Światowej Organizacji Zdrowia głównym źródłem zarażenia sinicami jest rekreacyjne wykorzystywanie zbiorników.

Objawy, występujące po spożyciu wody skażonej sinicami, to podrażnienie skóry, skurcze żołądka, wymioty, biegunka, gorączka, ból gardła i głowy, nudności, bóle mięśni i stawów, pęcherze w jamie ustnej oraz uszkodzenie wątroby. Mogą też wystąpić reakcje alergiczne, takie jak astma, podrażnienie oczu, wysypka oraz pęcherze wokół ust i nosa.

Nie należy wchodzić i kąpać się w wodach mętnych, o zmienionej barwie lub zapachu lub gdy na brzegach występuje piana. Gdy wejdziemy do jeziora, a przez zmętnienie sinicowe wody nie będziemy widzieć własnych stóp, to powinniśmy zrezygnować z kąpieli. Po kontakcie ze skażoną wodą trzeba dokładnie się umyć, a strój kąpielowy wyprać.

W Olsztynie od piątku (27 lipca) z powodu sinic nie wolno się kąpać w żadnym z kąpielisk nad jeziorem Ukiel. Szczegóły TUTAJ.