Domowa alchemia kosmetyczna, czyli zrób sobie krem

Tak, jasne. Chociaż jeśli chodzi o kosmetyki kolorowe, to robiąc je w domu, nie uzyskamy takiego efektu w makijażu, jak przy użyciu tych drogeryjnych. Dla części składników, pozyskiwanych w laboratoriach, nie ma odpowiedników naturalnych, a do ich wytworzenia trzeba mieć technologię produkcji, maszyny. Ale w przypadku kosmetyków pielęgnacyjnych jesteśmy w stanie w domowym zaciszu zrobić właściwie wszystko – od mydła, przez szampony, po kremy i balsamy.

Do ich wytworzenia też nie są potrzebne specjalne umiejętności. Wszystkie przepisy, które podaję, staram się skonstruować jak najprościej i żeby je wykonać, wystarczy zwykle odmierzyć odpowiednie ilości składników i je ze sobą wymieszać.

Narzędziami są tu podstawowe rzeczy, takie jak kubek, łyżeczki, miski, słoiki - wszytko znajdziemy w swojej kuchni. Warto zaopatrzyć się w spieniacz do mleka, bo świetnie miesza kremy.

Co zaś do podstawowych surowców kosmetycznych, to na początek warto mieć:
- wodę demineralizowaną – jako baza, niezależnie od typu cery;
- zioła i/lub hydrolat (czyli destylat danej rośliny) – ich rodzaj zależy od tego, jaki masz problem ze skórą;
- masło kosmetyczne – np. masło kakaowe, masło shea itp.;
- glinka – zielona, żółta, biała (w zależności od potrzeb skóry);
- olej bazowy – np. ze słodkich migdałów, z pestek winogron, kokosowy;
- olej „na problem” – olej, który będzie działał na konkretną przypadłość skóry, np. na zmarszczki – olej marula, na problemy z naczynkami – olej rokitnikowy itp.;
- żel hialuronowy – czyli kwas hialuronowy rozpuszczony w wodzie.
Z tych składników można robić kosmetyki, ale jeśli uznamy, że to jednak nie dla nas, to możemy dodać je do „gotowców”. Nie zmarnują się, a nasze kosmetyki z drogerii będą mieć wzmocnione działanie. Np. jeśli zostało nam trochę masła shea, to możemy je
rozpuścić w kąpieli wodnej i dodać do balsamu do ciała, który, dzięki takiemu dodatkowi, będzie bardziej nawilżał skórę.

Ja stosuję zasadę określania tego na terminu na podstawie najkrótszego terminu przydatności wśród surowców, których użyłam w kosmetyku. Np. jeśli mamy balsam złożony z trzech składników, to patrzymy na ten składnik, który ma najkrótszy termin ważności i to jest maksymalny czas przydatności naszego balsamu. Ta zasada jednak obowiązuje tylko przy tłuszczach. W środowisku wodnym bakterie rozwijają się szybciej, dlatego jeśli będę chciała nieco wydłużyć termin używania domowego toniku do twarzy, będę musiała dodać jakiegoś konserwantu.

Ważne jest też przechowywanie kosmetyku – krem, który będę trzymać w zamkniętej szafce nie zepsuje się tak szybko jak krem, który postawię na parapecie przy grzejniku. Trzeba również zadbać o czysty, zdezynfekowany pojemnik.

Miski, słoiki, łyżeczki najprościej jest przelać wrzątkiem. Plastikowe opakowanie natomiast myjemy normalnie, płynem do naczyń, dokładnie płuczemy, a następnie spryskujemy alkoholem etylowym. To najłatwiejsza i skuteczna forma dezynfekcji. Bardzo ważne jest też zadbanie o środowisko, w którym przygotowujemy kosmetyki – blat musi być czysty, zdecydowanie odradzam jednoczesne mieszanie kremu i jedzenie kanapki.

Używanie dobrych kosmetyków to tak naprawdę może 5-15 proc. tego, jak wyglądamy. Jeśli wydamy majątek na świetne kremy i balsamy, a nie będziemy wstawać z kanapy, to nasza skóra też nie będzie w formie. Zawsze bardzo ważny był dla mnie ruch i to, co jem, bo ciało to jest taki instrument, który trzeba traktować kompleksowo. Staram się tę filozofię stosować na co dzień i polecam ją każdemu.