Kiedy cukier spada za bardzo

Cukrzyca, jako pierwsza choroba niezakaźna została uznana przez Światową Organizację Zdrowia za epidemię XXI wieku. Obecnie na świecie na cukrzycę choruje ponad 380 mln ludzi. Specjaliści przewidują, że w ciągu 20 lat liczba ta wzrośnie do prawie 600 mln. W Polsce liczba chorych sięga 3 mln, w tym prawie 90 procent stanowią osoby z cukrzycą typu 2.

Hipoglikemia, inaczej zwana niedocukrzeniem, oznacza wyjątkowo niski poziom cukru (glukozy) we krwi — poniżej 70 mg/dl. Jednak u części chorych, szczególnie ze źle wyrównaną cukrzycą, objawy niedocukrzenia mogą wystąpić przy wyższych stężeniach glukozy we krwi. W trakcie terapii zastosowanie leków (a w szczególności insuliny), których zadaniem jest obniżenie zbyt wysokich wartości cukru we krwi, może wywoływać zjawisko hipoglikemii. Jej objawami są między innymi osłabienie, nudności, wymioty, zaburzenia oddychania i koordynacji ruchowej, niepokój, silne uczucie głodu, pocenie się oraz senność. Nadejście wstrząsu hipoglikemicznego można zatem przewidzieć — niezbędna jest jednak znajomość wspomnianych objawów oraz uważna obserwacja własnego organizmu, który — w sytuacjach zmiany poziomu cukru we krwi — wysyła nam określone sygnały.
Brak rozpoznania i szybkiego podjęcia działań zapobiegających może doprowadzić do utraty przytomności, drgawek a nawet śpiączki. Ponadto, nawracające epizody niedocukrzenia niosą za sobą ryzyko w ujęciu długofalowym — pogarszają sprawność umysłową oraz są niebezpieczne dla serca. Co więcej, każda kolejna ciężka hipoglikemia przyczynia się do obniżenia zdolności odczuwania objawów ostrzegawczych.

Może dopaść także podczas snu

Hipoglikemia stanowi zagrożenie również w czasie snu. Jako grupę szczególnie narażoną na jej wystąpienie należy wskazać pacjentów podejmujących wytężony wysiłek fizyczny w ciągu dnia oraz spożywających zbyt niską porcję węglowodanów na kolację. Wielokrotnie osoby doświadczające nocnych hipoglikemii nawet nie są świadome ich wystąpienia.
W uniknięciu niedocukrzenia kluczową rolę odgrywa regularna samokontrola, a więc pomiar poziomu cukru w różnych sytuacjach — nie tylko na czczo ale także po posiłku, czy przed snem. Należy również zwrócić uwagę na odpowiednią dietę, prawidłowo rozplanowany wysiłek fizyczny, a także na rodzaj stosowanej terapii.

Leki nowoczesne bardziej skuteczne

Nowoczesne insuliny zmniejszają ryzyko powikłań leczenia - na przykład długodziałające analogi insuliny, które nie mają szczytu działania, co oznacza, że zachowują stałe, równomierne stężenie we krwi pacjenta przez całą dobę. Zapewniają tym samym odpowiedni poziom insuliny w nocy oraz między posiłkami. Dzięki temu ryzyko wystąpienia niedocukrzenia, szczególnie w nocy, zostaje znacząco obniżone.
abc